وَ قَالَ ع الْجُودُ حَارِسُ الْأَعْرَاضِ- وَ الْحِلْمُ فِدَامُ السَّفِيهِ- وَ الْعَفْوُ زَكَاةُ الظَّفَرِ- وَ السُّلُوُّ عِوَضُكَ مِمَّنْ غَدَرَ- وَ الِاسْتِشَارَةُ عَيْنُ الْهِدَايَةِ- وَ قَدْ خَاطَرَ مَنِ اسْتَغْنَى بِرَأْيِهِ- وَ الصَّبْرُ يُنَاضِلُ الْحِدْثَانَ- وَ الْجَزَعُ مِنْ أَعْوَانِ الزَّمَانِ- وَ أَشْرَفُ الْغِنَى تَرْكُ الْمُنَى- وَ كَمْ مِنْ عَقْلٍ أَسِيرٍ تَحْتَ هَوَى أَمِيرٍ- وَ مِنَ التَّوْفِيقِ حِفْظُ التَّجْرِبَةِ- وَ الْمَوَدَّةُ قَرَابَةٌ مُسْتَفَادَةٌ وَ لَا تَأْمَنَنَّ مَلُولًا
و درود خدا بر او، فرمود: بخشندگی، نگاهدارنده آبروست، و شکيبايی دهان بند بیخردان، و عفو زکات پيروزی، و دوری کردن، کيفر خيانتکار، و مشورت چشم هدايت است. و آن کس که با رأی خود احساس بینيازی کند به کام خطرها افتد، شکيبايی با مصيبتهای شب و روز پيکار کند، و بیتابی، زمان را در نابودی انسان ياری دهد، و برترين بینيازی ترک آرزوهاست، و چه بسا عقل که اسير فرمانروايی هوس است، حفظ و به کار گيری تجربه رمز پيروزی است، و دوستی نوعی خويشاوندی به دست آمده است، و به آن کس که به ستوه آمده و توان تحمّل ندارد اعتماد نکن.
(اخلاقی، اجتماعی، اقتصادی)
وَ قَالَ ع عُجْبُ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ أَحَدُ حُسَّادِ عَقْلِهِ
و درود خدا بر او، فرمود: خودپسندی يکی از حسودان عقل است.
(اخلاقی)
نظرات شما عزیزان: